#38 - விபூதி சந்தி

#38 - விபூதி சந்தி

ஏனு மாடு³வ க¹ர்மக³ள லகு¹

மி நிவாஸனி க³ர்ப்பிஸ னுஸ

ந்தா³ன பூர்வக¹தி³ந்த³ ஸந்தே³ஹிஸதெ³ தி³னதி³னதி³ |

மானநிதி⁴ கை¹கொ¹ண்டு³ சுக2வி

த்தா³னத³ர ஸந்தெய்ப த்¹ருணஜல

தே⁴னு தானுண்ட³னவரத¹ பால்க³ரெவ தெ¹ரனந்தெ¹ ||38

ஏனுமாடுவ = எப்படியாவது செய்யும்

கர்மகளு = புண்யபாவ கர்மங்களை

லகுமி நிவாஸனிகெ = ஸ்ரீனிவாசனுக்கு

அனுசந்தான பூர்வகதிந்த = கர்மங்களை பரமாத்மனே செய்விக்கிறான் என்னும் சிந்தனையுடன்

ஸந்தேஹிஸதெ = எவ்வித சந்தேகமும் படாமல்

தினதினதி = தினந்தோறும்

அர்ப்பிஸெ = அர்ப்பித்தால்

மானநிதி = மானமே நிதியாக உள்ள ஸ்ரீஹரி

கைகொண்டு = ஏற்றுக்கொண்டு

சுகவித்து = சுகங்களைக் கொடுத்து

ஆனதர = பக்தனை

தேனு = பசு

த்ருணஜலதானுண்டு = புல்லைத் தின்று, நீரைக் குடித்து

அனவரத = எப்போதும் நிலைத்திருப்பவன்

பால்கரெவ = பாலைக் கொடுக்கும்

தெரதந்தெ = இதே போல

ஸந்தெயிப = மகிழ்ச்சியைக் கொடுக்கிறான். 

பாவ புண்ணிய காரியங்களை சந்தேகமில்லாமல் பரமாத்மனுக்கு அர்ப்பிக்க வேண்டும் என்கிறார் தாசராயர். நாம் தினந்தோறும் எந்த புண்ணிய, பாவ செயல்களை செய்தாலும், ‘நாஹம் கர்த்தா ஹரி:கர்த்தா’ என்ற சிந்தனையுடன், இந்த செயல்களை செய்தது நான் அல்ல, பரமாத்மன் செய்வித்திருக்கிறான் அதையே நான் செய்தேன் என்று நினைத்து, பாவங்களை நாம் பகவந்தனுக்கு சமர்ப்பித்தால் நமக்கு பாவம் வந்துவிடுமோ என்கிற சந்தேகம் இல்லாமல் அனைத்தையும் அவனுக்கு அர்ப்பித்தால், ஸ்ரீபரமாத்மன் அவற்றை ஏற்றுக்கொண்டு, பாவங்களை சுட்டு, பசு எப்படி புல்லைத் தின்று, நீரைக் குடித்து, பாலைக் கொடுக்கிறதோ, அப்படியே புண்யகர்மங்களின் பலன்களை அதிகப்படுத்தி, சுகங்களைக் கொடுத்து, நமக்கு அருள்வான். 

***